Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 8 maja 2015 r. (Nr WO 020-43/15)
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 8 maja 2015 r.
w przedmiocie projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie oceny kwalifikacji kandydata na wolne stanowisko sędziowskie
Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie oceny kwalifikacji kandydata na wolne stanowisko sędziowskie stwierdza, że budzi istotną wątpliwość zgodność zawartych w paragrafie 4 przedstawionego projektu norm o charakterze organizacyjno-technicznym z zakresem ustawowego upoważnienia. Nakładają one na „wyznaczonego sędziego” szereg obowiązków, które na nim dotychczas nie spoczywały, co jest sprzeczne z założeniem, że sędziowie mają być odciążani od czynności niezwiązanych z orzekaniem.
Jednocześnie Rada odnotowuje, że artykuł 7 ustawy z dnia 14 marca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 512) – która weszła w życie z dniem 1 października 2014 r. – stanowi, że dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 57i § 4 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tego przepisu, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. W chwili obecnej brak jest więc przepisów wykonawczych, które regulowałyby kwestie techniczne, o których mowa w paragrafie 4 projektu rozporządzenia, a nie wpływa to negatywnie na funkcjonowanie tego aspektu postępowań nominacyjnych. Mając to na uwadze Rada stwierdza, że proponowane rozwiązania stanowią przejaw przeregulowania tej materii.
Krajowa Rada Sądownictwa zauważa, że przewidziany w paragrafie 12 projektu termin wejścia w życie rozporządzenia w dniu następującym po dniu jego ogłoszenia jest niezgodny z regułami prawidłowej legislacji (art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 ze zm.) i zbyt krótki, w szczególności gdy uwzględni się liczbę certyfikatów do wyrobienia. Racjonalnie działający ustawodawca nie może bowiem z jednej strony wprowadzać aktem prawnym obowiązków (posiadanie podpisu elektronicznego), których spełnienie zajmuje co najmniej kilka dni i jednocześnie drastycznie skracać okres vacatio legis do jednego dnia. Takie rozwiązanie uniemożliwia bowiem terminowe dostosowanie się do nowych wymogów. Krajowa Rada Sądownictwa stwierdza, że jest to rozwiązanie sprzeczne z zasadami prawidłowej legislacji. Powyższe uwagi dotyczą również projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie dokumentów stanowiących podstawę oceny kwalifikacji asystenta sędziego kandydującego na wolne stanowisko sędziowskie. Krajowa Rada Sądownictwa zaopiniowała ten projekt z uwagami (opinia Krajowej Rady Sądownictwa z 6 maja 2015 r.); jednakże zwróciła tam uwagę na inne aspekty omawianych regulacji. Rada zwraca uwagę, że rozporządzenia wydane na podstawie art. 57i § 4 pkt 1 i 2 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych powinny wejść w życie w jednej dacie i być spójne.
Ponadto Rada zauważa, że system teleinformatyczny, o którym mowa w projekcie rozporządzenia był do chwili obecnej wielokrotnie modyfikowany, co sprawia, że w części postępowań nominacyjnych zamieszczenie niezbędnych dokumentów, w tym oceny kwalifikacji, jest zdecydowanie bardziej czasochłonne niż w innych. Niemożliwa do zaakceptowania jest sytuacja gdy w poszczególnych postępowaniach nominacyjnych inaczej wygląda sposób wprowadzania danych do systemu teleinformatycznego.