Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 6 listopada 2013 r. (Nr WOK 020-125/13) (druk senacki nr 450)
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 6 listopada 2013 r.
w przedmiocie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego
Krajowa Rada Sądownictwa po zapoznaniu sięz projektem ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, opiniuje go negatywnie. Nie uwzględnia on bowiem istniejącego uregulowania procesowego zawartego w przepisie art. 147 kpk – który dotyczy problematyki utrwalania czynności procesowych za pomocą urządzeń audiowizualnych.
Wskazany wyżej przepis stanowi podstawę utrwalania przebiegu każdej czynności protokołowanej za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk.
W obecnym stanie prawnym utrwalanie czynności procesowych audiowizualnie ma charakter fakultatywny i zależy od uznania organu procesowego przeprowadzającego daną czynność – za wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 147 § 2 kpk, które mają charakter względnie obligatoryjny.
W uzasadnieniu projektowanej zmiany przedmiotowego przepisu nie podniesiono takich okoliczności, które wskazywałyby na nieprawidłowości w dotychczasowym uregulowaniu.
Omawiany projekt nie uwzględnia kompleksowej zmiany kodeksu postępowania karnego zawartej w ustawie z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy - kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 25. X. 2013, poz. 1247).
Nie można zaaprobować stanowiska, że podstawową zaletą wprowadzenia omawianej zmiany jest zapewnienie w każdej sprawie karnej istnienia pełnego pisemnego zapisu przebiegu rozprawy, bądź to w postaci pełnego protokołu pisemnego bądź całościowego przekładu zapisu dźwięku.
Jest oczywiste, iż obecne brzmienie przepisu art. 147 § 1 kpk w żaden sposób nie zwalnia z obowiązku sporządzenia pisemnego protokołu odzwierciedlającego pełny przebieg czynności procesowej – w tym również rozprawy głównej.
Wprowadzenie w proponowanej zmianie obligatoryjnej transkrypcji zapisu dźwiękowego każdej rozprawy, niewątpliwie pogorszyłoby sprawność postępowań w rozpoznawanych sprawach karnych. Przyczyni się również do obciążenia dodatkowymi obowiązkami transkrypcyjnymi pracowników sekretariatów wydziałów – co wydaje się niemożliwe, bez radykalnego zwiększenia ich obsady etatowej.